The first description is in Dutch, my native language. This is because I think your native language can express the emotion best. The English translation is under the tab About.

Disclaimer:
Ik werk graag met aandacht, en dat heeft gezorgd voor een tekst van 850 woorden. Dit zal voor de gemiddelde lezer ongeveer 4 minuten kosten.

Als kleine jongen zat het er al vroeg in. Ik groeide op in Heerhugowaard samen met mijn broer Gibran, als zoon van mijn vader Gerard en moeder Rita. Destijds was Heerhugowaard nog een relatief kleine poldergemeente in Noord-Holland. Omringd door boerderijen speelden we veel buiten en bouwden we het liefst boomhutten. Als gezin trokken we vaak de natuur in, naar het bos of het strand. Winter, lente, zomer, herfst – elk seizoen had zijn eigen charme. De geur van een nat bladerendek in de herfst, de frisse droge winterlucht, de geur van de lente die een nieuw bloeiseizoen aankondigde. De natuur was fascinerend en indrukwekkend in al haar eigenaardigheden. Ze raakte me diep en ik voelde me als kind enorm verbonden met haar.

Iets maken met mijn handen en het liefst zo veel mogelijk buiten – dat was waar mijn hart lag. Mijn vader en moeder kwamen beiden uit aannemersfamilies, en veel vaders en ooms van vrienden werkten in de bouw. De stap naar de bouw was dan ook klein en voelde vertrouwd. Het zat in mijn bloed, en diep van binnen wist ik dat. Op mijn vijftiende koos ik voor een bouwopleiding en begon ik mijn eerste bijbaan in de bouw. Die jaren waren prachtig; ik voelde me als een vis in het water.

Naarmate ik ouder werd, begon ik me verder te ontwikkelen. Van nature ben ik nieuwsgierig en stel ik mezelf vaak de vraag: hoe en waarom? Ik neem niet zomaar iets aan. Voor die soms filosofische gedachten was in de bouw weinig ruimte. “We doen het zo, omdat we het altijd zo doen” was eerder de heersende mentaliteit. En dat begon te wringen.

Mijn behoefte aan diepgang in combinatie met ambacht bracht me naar de Design Academy in Eindhoven. Een wereld ging voor me open. De soms wat oppervlakkige maakwereld bleek ineens niet zo oppervlakkig. Integendeel, de vraag "What if?" was vaak het begin van iedere zoektocht. Dit was precies waar ik naar op zoek was.

In 2012 studeerde ik af en startte ik mijn eigen bedrijf: Roman Levi Interiors, ontwerp naar identiteit. Ik ontwierp en maakte meubels vanuit de identiteit van de gebruiker. Dit was een verschuiving van de ruwe bouwwereld naar het verfijnde handwerk, met meer diepgang in de vragen voor wie en waarom? Na een aantal jaren werken binnen deze benadering begon mijn nieuwsgierige geest weer te zoeken naar een andere manier van denken en werken. Mijn vat was gevuld, de reis voelde voltooid, en ik verlangde naar meer. Maar waarnaar?

Terug naar de kern! Mijn liefde voor de natuur en het ambacht bleef onveranderd, en vanuit die basis begon ik opnieuw te zoeken. Net zoals elk seizoen zijn eigen charme heeft, geldt dat ook voor het leven. Tot nu toe duren mijn ‘seizoenen’ vaak drie tot vijf jaar. Mijn blik op de wereld verandert voortdurend en reflecteert op alles wat zich om me heen afspeelt.

In 2022 werd ik voor het eerst vader, van mijn zoon Nolan. Samen met mijn vriendin Stephanie woonde ik in een oude school aan het Nassauplein 10 in Alkmaar. Een prachtige plek, maar geen ideale omgeving om een gezin te starten. We verhuisden naar Amsterdam-Noord en al snel volgde onze tweeling, Silas en Avélie. Ons appartement bevond zich op de 21e etage, met uitzicht over Amsterdam-Noord en de Noord-Hollandse polder. We hebben daar mooie jaren beleefd, maar met een gezin van vijf werd de ruimte te klein. Bovendien miste ik de natuur, de zee en het bos – plekken waar ik graag ben en mijn kinderen een jeugd gun. Met veel geluk vonden we een fijn huis in Bakkum, een plaats in de gemeente Castricum. Terug bij de natuur!

Het vaderschap heeft me een dankbaar mens gemaakt. Dankbaar voor het leven en voor de wereld waarin we mogen leven. Het voelt als een nieuwe fase die precies op het juiste moment is aangebroken. Net als de eerste stappen in de bouw, de eerste trein naar Eindhoven, het starten van een bedrijf, en nu een gezin van vijf. Leven vanuit mijn gevoel ligt dicht bij mijn aard. Het heeft me altijd geleid naar richtingen in het leven die op dat moment goed voelden.

En nu is het tijd voor een nieuwe zoektocht in mijn werk. Hoewel werk – het voelt eigenlijk nooit als werken. Creëren is iets dat je doet omdat je voelt dat je het moet doen. Mijn fascinatie voor de natuur en het werken vanuit ambacht brengen me bij een nieuw seizoen: Harmony ‘Form follows nature’. In mijn nieuwe meubelserie staat de dankbaarheid voor de natuur centraal. Dit wil ik tonen door verfijnde frames te bouwen die de contouren van natuurlijke vormen volgen. De natuur en haar materialen krijgen een voetstuk, in plaats van dat wij als mensen de natuur naar onze hand willen zetten. Het is een eerbetoon aan de natuur, en ik hoop dat de gebruikers van mijn meubels de schoonheid ervan zullen zien en waarderen.

Bedankt voor uw aandacht.

Met vriendelijke groet,

Roman Levi Borst